Nog ff over dat strategisch stemmen.

 Op wie gaat u dit keer strategisch stemmen?

Op Andre Bosman, Daniel de Wit, Jeroen Recourt, Leon de Jong, of misschien toch op Salima Belhai?

Op wie? Zegt u, ja juist u leest het goed, dit zijn namelijk de mensen waar uw “strategische” stem straks naar toe gaat. Nooit van gehoord zegt u? Dat kan ik me wel voorstellen, Dat zit namelijk zo:

We waren het er in het vorige stukje al over eens geworden dat we dus niet voor een nieuwe regering gaan stemmen, ook niet voor een nieuwe premier en zelfs niet voor een nieuw kabinet maar voor 150 mensen die de Tweede Kamer de komende jaren gaan bevolken.

 Zelfs als de door u gekozen partij zitting gaat nemen in een nieuwe regering, en dat hoeft helemaal nog niet zo te zijn ook al heeft u hen nog zo strategisch de grootste gemaakt, zelfs dan heeft u nog helemaal niets te vertellen over de ministers die uw partij gaat aanleveren. Niet op welke post en niet welke persoon. De ministers staan namelijk (meestal) niet op de lijst maar worden later gezocht. Zelfs de nieuwe minister-president kan nog iedereen worden, al is het wel gebruikelijk dat de lijsttrekker van de grootste kabinetspartij dat wordt, maar het hoeft niet.

Uw partij gaat regeren samen met “weet ik of u veel” en misschien krijgt u bijvoorbeeld Ab Klink wel weer op volksgezondheid, terwijl u juist zo blij was van hem af te zijn, of God betere Jan Pronk op ontwikkelingszaken.

U gaat uw stem uitbrengen om de Tweede Kamer te vullen.  Thats all!

Daar is helemaal niets mis mee natuurlijk want de Tweede kamer is belangrijker dan alle ministers en minister-presidenten samen. Ministers namenlijk voeren het beleid uit wat door de Tweede Kamer wordt bepaald en de Tweede Kamer controleert of dat ook daadwerkelijk gebeurd, zo niet, dan sturen ze de hele santekraam  gewoon weer naar huis.

Ik weet ik, verval in herhalingen maar het is nodig. Het is nodig omdat ik nog steeds om me heen hoor roepen dat mensen op Roemer stemmen, of op Rutte, of Wilders of Pechtold.  Helaas voor u, dat is dus niet zo! Ook al maakt u het vakje achter hem nog zo rood!

 Ja, maar……Ik …. Huh?

 Ik leg het u uit: Ieder lid van de Tweede Kamer  zit dankzij het behalen van de kiesdrempel, (totaal aantal uitgebrachte stemmen gedeeld door 150 zetels , zeg maar ongeveer 55.000. Heeft een partij 5 keer die kiesdrempel dan mag hij vijf zetels vullen opeenvolgend zoals ze op de lijst staan. Tenzij iemand die hoger op de lijst staat zoveel voorkeurstemmen heeft gehaald enminstens de kiesdrempel,  dan gaat hij of zij voor.

 Rutte, Roemer, Wilders of zelfs Haarsma of Pechtold halen die kiesdrempel altijd wel. Of ze nou 100.000 extra  “strategische” stemmen krijgen of niet. U stemt, als u VVD stemt dus niet op Rutten met uw “strategische” stem maar op een Kamerzetel voor Andre Bosman of Rene Leegte omdat die staan op de plaatsen die het net wel of net niet gaan worden. Bij de SP zijn dat Daniel de Wit of Anneke Wezel  en ga zo maar door. Allemaal mensen waar u hoogst waarschijnlijk nog nooit van heeft gehoord en die u, wanneer u op straat tegen ze opbotste, gewoon ook de huid vol zou schelden. 

Maar u hebt wel op hem of haar gestemd, “strategisch” noemde u dat, weet u nog? 

Lekkere strategie, u hebt dus op een partij gestemd die:

A- niet helemaal uw ideeën vertegenwoordigd. 

B- op een persoon waar u nog nooit van gehoord heeft. 

Terwijl de persoon waar u het helemaal mee eens bent, die uw idealen pas ECHT vertegenwoordigt, misschien juist net door het missen van een paar stemmen de kiesdrempel niet haalt en hij of zij de specifieke zaken die ú juist zo aanspraken niet voor u in de kamer kan verdedigen.  

En de regering die u voor ogen had, die waar úw strategische stem naar toe is gegaan, dat beleid dat ú zo graag wilde zien? Die komt er ook niet. U krijgt een regering van grote regentenpartijen die ten bate van het regeerakkoord de helft van hun beloftes direct al in de prullenbak hebben geflikkerd.  Een regering aangevuld met de draaikontpartijtjes als GL, PvdA en D66, u weet wel die partijen die écht nergens voor staan, behalve dan misschien een beetje Wilders afzeiken.

Laten die in de prullenbak belande beloftes nu net de beloftes zijn waarvoor u uw stem toch maar aan hun  partij gegeven hebt. En die mensen in de kamer die het beleid zouden kunnen bijsturen, die mensen met die ideeen die u wel aanspraken? Ja, jammer dan, die hebben t net niet gehaald, u zult het moeten doen met weer 4 jaar onbelemmerd ongecontroleerd compromissenbeleid, waardoor problemen zich op zullen stapelen, knopen on-doorgehakt blijven en een steeds voller Nederland steeds dieper in de shit zakt, en waarom? Omdat u, door Publieke omroep, pers, prognoses en peilingen aangestuurd, zo nodig “strategisch” moest stemmen, uw stem niet verloren wilde laten gaan.

 U moest eens weten hoe hard de gesettelde regentenkliek om u lacht! De komende tijd is hun kostje weer gekocht door uw "o zo doordachte" strategische stemgedrag. Hun houdbaarheidsdatum is weer met een aantal jaren verlengd. (“Schat, bestel jij de nieuwe auto maar vast”, klinkt al in huize Pechtold) Goed gedaan mevrouw/mijnheer de strateeg, daddegegedanktzijt!, En maar hopen dat u er bij de volgende verkiezing weer instinkt, dat u weer strategie boven gezond verstand laat prevaleren en voor kwantiteit gaat in plaats van kwaliteit, hun plekkie op t pluche is permanent gereserveerd dat hebben ze dan alvast weer “Prettig geregeld

Strategisch stemmen? Regentenpartijpropaganda!

 Gisteravond heb ik, na een gesprek waarin ik ons partijprogramma heb uitgelegd, van twee bevriende collega ondernemers, te horen gekregen: “ Ja, we vinden jullie programma het beste en we zouden wel graag op jullie willen stemmen maar we moeten wel “strategisch stemmen” want we willen onze stem niet verloren laten gaan”.

Hun strategische stemmen, grappig genoeg de een op de SP en de ander op de VVD, hebben als uiteindelijk resultaat dat SP en VVD ten opzichte van elkaar hetzelfde zijn gebleven en de partij die echt hun voorkeur heeft twee stemmen moet missen. 

Hoezo nou strategisch? Niets bereikt en je voorkeur verloochend.

Bij strategisch stemmen gaat het erom dat de stem wordt gegeven aan een partij of kandidaat die als zodanig niet de grootste voorkeur geniet. De stem gaat naar een andere, een tweede of misschien wel derde keus. Sommige mensen zouden vorige verkiezingen niet op hun voorkeurspartij gestemd hebben, maar zo dat er een centrumrechts kabinet kwam. 

Kiezers willen hun stem niet geven aan een partij die niet gaat winnen of hoogst waarschijnlijk niet kan winnen. Een verloren of verspilde stem, denkt men, en bij een stelsel als in Engeland, waar het tussen twee partijen gaat met een kleine bij-partij is dat misschien ook wel zo. In Nederland ligt dat wel even anders. Nederland heeft een van de meest evenredige kiesstelsels ter wereld, en in die stelsels worden zo goed als alle stemmen in zetels omgezet. een stem op een kleine partij  kan wel degelijk deze partij aan een of twee zetels helpen, zetels die in ons bestel behoorlijk belangrijk zijn. De strategische stemmer ziet dit over het hoofd helaas, hij is van mening een kabinet te kiezen. De kleine partijen verliezen een deel van hun eerder gepeilde aanhang niet omdat ze klein zijn, maar omdat ze naar verwachting geen rol zullen gaan spelen in de onderhandelingen over een nieuw te vormen kabinet. Het gaat strategische kiezers om de macht, en zij zien die in handen van het kabinet, niet in die van de Tweede Kamer. Foutje, Bedankt!

De grootste denkfout die de Nederlandse stemmer dan ook maakt is dat men denkt een regering te kiezen, een kabinet of zelfs een minister president.  Maar, dat is dus niet zo! U gaat stemmen voor een nieuw parlement, een nieuwe Tweede Kamer, een club mensen die in gezamenlijk overleg op een democratische wijze een regering samenstelt, maar, en dat is nog veel belangrijker, een club mensen die de regering controleert, zorgt dat die zijn werk goed doet en de ho-houwer erop zet wanneer regeringspartijen dreigen door te draven. Als het kiezen van een regering als functie van verkiezingen wordt gezien dan worden Tweede-Kamerverkiezingen een probleem omdat verkiezingen steeds weer worden gevolgd door een ondoorzichtig en onvoorspelbaar proces van kabinetsformatie waar de verkiesingsuitslag maar verrekte weinig invloed op heeft. 

Verkiezingsprogramma's worden opengebroken, verkiezingsbeloftes vergeten en partijbeginselen worden aan het pluche verkwanseld. Natuurlijk is het zo dat de grootste partij  hier het meest te zeggen heeft, of althans zou moeten hebben maar het hoeft helemaal niet zo te zijn dat die partij ook daadwerkelijk gaat regeren. Tenzij die partij natuurlijk 76 zetels in de Tweede Kamer heeft weten te behalen en dat gaat echt niet gebeuren, dream on! (ook niet met uw strategische stem).

Wat leverde het in het verleden op, al dat strategische gestem?

Linkse kiezers die in 2006 strategisch voor Bos kozen, kregen Balkenende als premier met Bos erbij (en Rouvoet als rem) . In 2003 werden D66’ers verrast met een centrum-rechts kabinet. Toen Kok wel premier werd in 1994 en 1998 was het verschil met de VVD dermate duidelijk (6 resp. 7 zetels) dat je je kunt afvragen hoe belangrijk de strategische stem toen was. De chaos van het Rutte kabinet van de afgelopen 2 jaar, waarin strategische stemmen de vorming van een gewone daadkrachtige regering juist hebben tegengehouden, zullen we het maar helemaal niet over hebben.

Als het gaat om de kleur van de coalitie moet je zelfs zeggen dat ‘strategisch’ op een grote partij stemmen zelfs een onverstandige zet is. Je kunt een regering veel beter naar ‘links’ of ‘rechts’ trekken door op GroenLinks of DPK te stemmen zodat jouw partij de coalitie kan kleuren wanneer een meerderheid nodig is, op de manier die jouw voorkeur heeft. Al met al eindigt de strategische stem eerder in desillusie dan in resultaat: je eerste voorkeur doet het niet goed, en je strategische doel wordt niet bereikt. 

Dat is pas echt een verloren stem.

Maar als strategisch stemmen helemaal niet zo strategisch is, waarom wordt er dan steeds maar over gezwetst in pers en op TV?

Ha, daar zit de zere plek waar we ons vingertje eens stevig op zullen leggen!

De huidige grote en middelgrote partijen hebben het dreigen met versplintering en andere bangmakerijen uitsluitend verzonnen om u als kiezer naar zich toe te trekken.  Niet het eigen programma wordt gebruikt om u als stemmer binnen te halen, maar dat van de politieke tegenstander! U bent rechts, dan moet u wel op de VVD stemmen kwaakt Rutte, anders komt er een SP regering en dan hebben we de poppen aan het dansen, en braaf kwaken alle oranjeblauwe kikkertjes in de rechtervijver hem na, In de linkervijver is het al niet anders, de rode kikkertjes kwaken al even hard dat het spookbeeld van wéér een rechts kabinet als een zwaard van Damocles boven het hoofd van de links-georienteerde kiezer hangt mocht hij het in z’n domme hoofd halen om zijn stem aan een der kleinere partijen te geven. Het is gewoon holle verkiezingsretoriek waar partijen, hoe groter ze worden, zich steeds meer schuldig aan gaan maken.

In de afgelopen kabinetsperiodes zijn het nu juist de kleine fracties die hun stempel hebben gedrukt op de in Nederland genomen beslissingen. Maar al te vaak hebben zij nu juist de doorslag gegeven om besluiten erdoor te krijgen of juist tegen te houden. Vooral ook omdat juist die kleine Kamerfracties geen consessies hebben hoeven te doen aan hun idealen om maar deel uit te mogen maken van de regering. Een stijve poot heeft heel wat meer effect dan 70 slappe knietjes! Kunduz was niet door gegaan als Sap niet had meegedaan. Om gedoogsteun van de SGP te kunnen krijgen mag je op heel veel plaatsen in Nederland nog steeds geen boodschappen doen op zondag. De PartijvdDieren  heeft met haar stemmen menigmaal de doorslag gegeven en kistkalveren, stapelvarkens en plofkippen hadden zonder die eigewijze stemmetjes van al die ponymeisjes en poezenmoedertjes een heel wat zwaarder leven gehad. Kabinet Balkenende 4 was zonder de CU dominees niet eens mogelijk geweest. Die ene stem van Hero Brinkman, toen hij zich aan de islamofobe PVV dictatuur had weten te ontworstelen, was zelfs de inleiding van de val van het laatste kabinet.

Op rechts en op links overwegen kiezers in september “strategisch” te gaan stemmen als de nek-aan-nekrace blijft tussen de VVD en de SP. Ongeveer 12 Kamerzetels gaan dan van andere partijen naar de VVD en ongeveer 15 Kamerzetels van andere partijen naar de SP, blijkt uit een peiling van De Stemming, een initiatief van EenVandaag en uitgevoerd door onderzoeksbureau Intomart GfK.

27 Kamerzetels die deels ten koste gaan van "met alle winden meedraai" middenpartijen als CDA, D66 en PvdA zonder duidelijk plan, doel of richting, maar helaas voor een groot deel ook van de kleine nieuwe partijen met nu juist wel goede plannen en frisse ideeen, die hierdoor de kiesdempel maar net, of misschien wel helemaal niet gaan halen.

Kleine partijen die nu juist wél die zaken en belangen vertegenwoordigen die u, als strategisch stemmende kiezer zo graag vertegenwoordigd had willen zien, dezelfde belangen die u nu de komende regeringsperiode wéér zult kunnen vergeten. Die partij die het de regering,  links of rechts, moeilijk had kunnen maken en had kunnen dwingen uw belangen niet over het hoofd te zien.
De pluchepartijen hebben weer gewonnen, uw belangenbehartigers zijn monddood gemaakt, u kunt zich weer 4 jaar (hoewel waarschijnlijk korter) doodergeren aan het gevoerde beleid en aan uzelf omdat u er aan hebt meegewerkt!

Echt strategisch stemmen.

We zijn nu dus tot de conclusie gekomen dat strategisch stemmen een slechte strategie is, maar er is ook het échte strategisch stemmen. Een manier van stemmen die de kleine christelijke partijen en bijvoorbeeld ook de PvdD al lang hebben ontdekt. Gewoon vasthoudend aan hun eigenzinnige partijprogramma’s doordringen ze hun achterban ervan dat ze wel degelijk meetellen in het beleid dat Nederland voert. Juist door vanaf de oppositiebank of die ekele (gedoog)coalitieplekken de poot stijf te houden en de tanden te laten zien weten ze, welliswaar in kleine maar zeer belangrijke brokjes, de regeringsbesluiten toch te larderen met hun programmapunten. De kiezer van die partijen heeft, juist dankzij zijn of haar standvastigheid, veel meer gekregen dan wanneer er strategisch op een van de grote partijen was gestemd.

Dus beste lezer, wanneer u zich voelt aangesproken door het programma van het Democratisch Politiek Keerpunt (en dat zou helemaal niet vreemd zijn omdat het gewoon steengoed is) is het meest strategische dat u kunt doen op 12 september het vakje van DPK met uw rode potloodje in te kleuren. U helpt dan te zorgen dat wij enerzijds, met een zo groot mogelijke ploeg een eventuele coalitie aan kunnen vullen met onze plannen voor Nederland en te helpen uw specifieke belangen, die u nou juist alleen maar in ons programma tegenkwam, te behartigen. Anderzijds zullen wij, wanneer een nieuw kabinet die belangen dreigt aan te vallen die met hand en tand verdedigen van binnenuit of vanuit de oppositiebankjes.  

Het Democratisch Politiek Keerpunt bestaat uit frisse nieuwe mensen zonder partijpolitieke oogkleppen en die niet zijn vastgeroest aan de oude regentenpolitiek maar, uit het echte leven afkomstig. De DPK kandidaten vertegenwoordigen de werkelijke belangen van de Nederlandse burger. Soms helemaal zonder enige politieke ervaring en soms uit de plaatselijke gemeentepolitiek afkomstig. Mensen uit de samenleving  die het echte leven niet nog alleen van horen zeggen kennen. Gedreven en enthousiast.

DPK is  een Samenvoeging van  Trots op Nederland, inmiddels volwassen geworden en de sporen verdiend in vele gemeenteraden in Nederland, de OBP van Hero Brinkman en aangevuld met mensen uit de LPF en Leefbaar.

Een stem op het DPK is daarmee een stem op uzelf, uw kinderen, uw land en op de toekomst!

Niet een strategisch compromis dat u geen steek verder brengt maar een échte strategische stem

NB, het mooiste zou natuurlijk zijn wanneer u op mij persoonlijk stemt. Ook al sta ik nr 41 op de lijst van het DPK en zit een kamerplek er (dit keer) niet in voor mij. 
(hoewel............)

Stem 12 september DPK, Stel je toekomst veilig!
dan wordt alles weer "prettig geregeld"